50

Pro la akuŝaj doloroj suferis la patrino,

sed, aliajn pensojn havis enmense la patrino,

pro doloroj kaj malespero ploris la patrino.

Kio estas, ĉu li aŭ ŝi? demandis la patrino,

kunhelpantaj virinoj respondis al la patrino,

de bela, feliĉa ino estas vi la patrino.

idojn en aliaj landoj, enviis la patrino.

Inter laboroj pasigis la tempon la patrino,

hejmo, kamparo, ĉio dependis de la patrino,

pri la kara filino ĉiam zorgis la patrino,

cerbumadis, pensis konstante pri ŝi la patrino,

ŝi studu, estu klera, opiniis la patrino.

Post du jaroj denove gravediĝis la patrino,

feliĉo, malespero invadis al la patrino,

feliĉon ŝi sentis kiel virino, la patrino,

malesperon, ĉar jen novaj zorgoj por la patrino,

Kio estas, li aŭ ŝi? scivolemis la patrino,

de forta kaj bela viro, vi estas la patrino,

per tiu sciigo tre trankviliĝis la patrino,

pensis estontan helpon de filo al la patrino.

Pasadis la tempo, malrapide por la patrino,

volis siajn gefilojn, fortajn klerajn, la patrino

ĉeestis lernejon, laŭdezire de la patrino,

lernejo malproksima opiniis la patrino,

sed volis gefilojn tre edukitaj, la patrino.

Sed rekonsideris sian deziron la patrino,

milito ruinigis la celojn de la patrino,

kia estonteco por ili, pensis la patrino,

mizero ilin atendas, konkludis la patrino.

Nova ideo venis al menso de la patrino,

ili devas iri for, jen solvo por la patrino,

bezonata estas mono, asertis la patrino,

sed ili estas tre junaj, rezonis la patrino.

sed neniel rezignis sian celon la patrino,

esploris opiniojn en la tribo la patrino,

kaj tuj malkovris similajn decidojn, la patrino.

Tiel komenciĝis nova vivo, por la patrino,

ilia foriro tuŝis koron de la patrino,

ĉu iam mi revidos ilin, pensis la patrino,

ili ekmarŝis, kio plorigis al la patrino,

eĉ for de sia vido, daŭre ploris la patrino,

al ili jam multajn konsilojn donis la patrino,

kiel trapasos la dezerton, pensis la patrino,

ili neniam vidis maron, diris la patrino,

kian landon ili alvenos, revis la patrino.

Pasis jaro, kun pento kaj ploroj de la patrino,

ĉiutage preĝis laŭ tradicie, la patrino,

kun malvaro, malsato, sciigis al la patrino,

jes,aliaj homoj ankaŭ sopiris al la patrino,

ni alvenis arbaron, raportis al la patrino,

nu, malfacile ĉion rakonti al la patrino.

Kiam ni enŝipiĝis, memoris al la patrino,

filino kaj fratino digna de vi la patrino,

imagu nin en ŝipo kun penso pri la patrino,

jen ŝtormo, jen danĝero, ni preĝis al la patrino,

falis la filino, la juvelo de la patrino,

nokte mi ŝin ne vidis, aŭdis voki al la patrino,

jes, ekde ĉi tie ĉion bonan por la patrino,

geamikoj ĉi tie, salutas al la patrino.

ĉiam en mia penso troviĝas vi, la patrino,

morto de filino ne ĉagrenu, al la patrino,

baldaŭ mi troviĝos en la brakoj de la patrino,

eble post du jaroj mi vizitos al la patrino.

Luis Serrano Pérez